"Nummers" leesschaal

Hoe de gezichtsscherpte te meten met behulp van een leesschaal?

Voor scherpte meten visueel met een lees schaal, wordt over het algemeen de Snellen-schaal gebruikt, die het meest wordt gebruikt. Hier zijn de stappen om deze meting uit te voeren:

1. positionering : De patiënt wordt op een bepaalde afstand van de optometrische kaart geplaatst, meestal op een afstand van 6 meter (20 voet) voor de standaard Snellen-schaal. Deze afstand is belangrijk omdat de schaal is ontworpen om de gezichtsscherpte op deze afstand te meten.
2. Brieven lezen : De optometriekaart heeft meerdere rijen letters of symbolen van afnemende grootte. De patiënt wordt gevraagd de letters in elke rij te lezen, beginnend bovenaan het bord en geleidelijk naar beneden werkend.
3. Registratie van resultaten : De contactlensspecialist schrijft de door de patiënt correct geïdentificeerde letters op. Elke rij van de tabel is gekoppeld aan een specifiek niveau van gezichtsscherpte. Als de patiënt bijvoorbeeld de letters in de rij op het vierde niveau van boven correct kan lezen, duidt dit op een gezichtsscherpte van 4/10.
4. Visuele scherpte berekening : gezichtsscherpte wordt meestal uitgedrukt als een breuk, waarbij de teller de afstand vertegenwoordigt die de patiënt van de kaart verwijderd is (meestal 6 meter) en de noemer de kleinste lettergrootte vertegenwoordigt die de patiënt kan lezen. Een gezichtsscherpte van 6/6 betekent bijvoorbeeld dat de patiënt op 6 meter kan lezen wat de gemiddelde persoon op 6 meter kan lezen, terwijl een gezichtsscherpte van 6/12 betekent dat de patiënt op 6 meter kan lezen wat de gemiddelde persoon kan lezen lezen op 12 meter.

I'Snellen-schaal maakt het daarom mogelijk om de scherpte van het gezichtsvermogen van een persoon te beoordelen door hun vermogen om de letters van de tafel op een bepaalde afstand te lezen te vergelijken met het gemiddelde vermogen van een persoon met een normaal gezichtsvermogen. Dit maakt het mogelijk om te bepalen of visuele correctie nodig is en om indien nodig een geschikte bril of contactlenzen voor te schrijven.

Hoe de Parinaud-leesschaal gebruiken?

I'Parinaud leesschaal, ook wel de Parinaud-schaal of bijna-schaal genoemd, wordt gebruikt om de gezichtsscherpte in de buurt te beoordelen. Het is speciaal ontworpen om dichtbij te zien en wordt vaak gebruikt tijdens oogonderzoeken om het vermogen van een persoon om kleine lettertjes van dichtbij te lezen te beoordelen.

Hier leest u hoe u de leesschaal van Parinaud gebruikt:

1. positionering : de patiënt wordt op een bepaalde afstand van de optometrische kaart geplaatst, meestal op een standaard leesafstand van 40 centimeter (of een afstand aanbevolen door de oogarts).
2. Karakters lezen : De tabel van Parinaud bevat verschillende rijen tekens van verschillende grootte, gaande van de grootste bovenaan tot de kleinste onderaan. De patiënt wordt gevraagd de karakters in elke rij te lezen, beginnend bovenaan de tafel en geleidelijk naar beneden werkend.
3. Registratie van resultaten : de visionair noteert de karakters die correct door de patiënt zijn geïdentificeerd. Elke rij van de tabel is gekoppeld aan een specifiek niveau van bijna-gezichtsscherpte.
4. Berekening van bijna gezichtsscherpte : Bijna-gezichtsscherpte wordt meestal uitgedrukt als een getal, dat de grootte van de gelezen tekens weergeeft in vergelijking met een standaardgrootte. Als de patiënt bijvoorbeeld de tekens in rij 1 (grootste) van de grafiek kan lezen, duidt dit op een gezichtsscherpte van bijna 1,00. Als de patiënt alleen de tekens in rij 4 (kleiner) kan lezen, duidt dit op een gezichtsscherpte van bijna 0,40.

I'Parinaud-schaal wordt gebruikt om dichtbij te zien, wat essentieel is voor activiteiten zoals lezen, schrijven en andere taken die een duidelijk zicht dichtbij vereisen. Het helpt te bepalen of een leesbril of andere visuele hulpmiddelen nodig zijn om het zicht dichtbij van de patiënt te verbeteren.

Hoe gebruik je de Monoyer leesschaal?

I'Monoyer leesschaal is een optometriekaart die wordt gebruikt om de gezichtsscherpte op afstand te beoordelen. Het wordt over het algemeen gebruikt tijdens oogheelkundig onderzoek om het vermogen van een persoon te meten om steeds kleinere karakters op een bepaalde afstand te lezen. Hier leest u hoe u de Monoyer-leesschaal gebruikt:

1. positionering : de patiënt wordt op een bepaalde afstand van de optometrische kaart geplaatst, meestal op een standaardafstand van 6 meter (of een afstand aanbevolen door de oogarts). Deze afstand is essentieel voor een correcte uitvoering van de metingen.
2. Karakters lezen : De tabel van Monoyer bevat verschillende rijen tekens van verschillende grootte, gaande van de grootste bovenaan tot de kleinste onderaan. De patiënt wordt gevraagd de karakters in elke rij te lezen, beginnend bovenaan de tafel en geleidelijk naar beneden werkend.
3. Registratie van resultaten : de visionair noteert de karakters die correct door de patiënt zijn geïdentificeerd. Elke rij van de tabel is gekoppeld aan een specifiek niveau van gezichtsscherpte op afstand.
4. Afstand gezichtsscherpte berekening : Gezichtsscherpte op afstand wordt meestal uitgedrukt als een gebroken getal, bijvoorbeeld 20/20. Het eerste cijfer vertegenwoordigt de afstand waarop de patiënt staat vanaf de standaardafstand van 6 meter (als de patiënt bijvoorbeeld op 3 meter afstand staat en de rij correct leest die overeenkomt met 6 meter, wordt de gezichtsscherpte geregistreerd als 6/3) . Het tweede cijfer vertegenwoordigt de afstand waarop een persoon met normaal zicht hetzelfde karakter zou kunnen lezen. Een gezichtsscherpte van 20/20 betekent dus dat de patiënt op 6 meter afstand kan lezen wat iemand met een normaal gezichtsvermogen op 6 meter afstand zou moeten lezen.

I'Monoyer leesschaal beoordeelt de gezichtsscherpte op afstand en bepaalt of de patiënt een bril of andere visuele correcties nodig heeft om het zicht op afstand te verbeteren. Het wordt veel gebruikt bij routinematige oogonderzoeken en zichtcontroles om de scherpte en helderheid van het gezichtsvermogen van een patiënt te meten.